Bochornoso
Aínda que non o pareza, estamos no outono. E en innumerables conversas de ascensor fálase de que vai un bochorno que non é san. Pero hoxe falamos doutro bochorno, o de comprobar a pobreza léxica da meirande parte dos políticos. A necesidade de estar cada día nos medios converte os membros dos partidos en candidatos a equivocarse, sobre todo polo abuso de determinados clixés. Un adxectivo moi empregado por cargos públicos é bochornoso. En galego non existe. Si se pode empregar, como dixemos, bochorno para definir a calor abafante ou unha situación que de tanta vergoña, quenta. Ora ben, no adxectivo hai que substituílo por abafante ou sufocante cando a temperatura aperta e por vergonzoso ou vergoñento ao falarmos de algo que arrubia as meixelas.
Existe “bochorno” e non “bochornoso”? Non é un pouco raro?
http://www.estraviz.org/pesquisar.php?palavra=Bochornoso
http://www.priberam.pt/dlpo/default.aspx?pal=bochornoso
Ola, Ifrit:
Moitas grazas por comentar e mostrar esa aparente rareza. En realidade non é tan estraño que determinados sinónimos entren nunha lingua sen os seus derivados.
Pensa que bochorno é unha palabra nova no galego, seguramente un empréstito do castelán (fronte aos máis veteranos calmizo ou calmuzo, bofa, xoula, chorrazo…) e non tivo tempo de adoptar tamén o adxectivo bochornosa.
En calquera caso, xa que a lingua está viva, bo sería que de usar bochornoso o usásemos nese sentido do portugués (quente) e non co significado de afrontoso, do que tanto se abusa na lingua pública.
Aperta