Vaites
Non hai lingua que non teña as súas interxeccións orixinais e propias. Esta é unha delas, que identifica o idioma galego sen ningún traballo. “Vaites, valente casa levantaches, Pepe!”
Serve para denotar sorpresa ou admiración e tamén pode servir para marcar ironía ou compaixón. “Vaites, mancouse a meniña”.
Segundo o Gran Dicionario Xerais, a súa orixe provén do imperativo do verbo ir, vai.
Entre os menores de 35 anos gañou popularidade grazas á TVG, que o utilizou moito en dobraxe, sobre todo na programación infantil.
Pois eu sempre usei, no canto de vaites, vaia.
Si, eu tamen, é o que ten de malo ser tan vello xa.