Soidade, soedade, soio
A normativa indica que o correcto en galego é soidade. Aínda así mantense viva a forma soedade, considerada dialectalismo e, polo tanto, permitida aínda que non recomendada na lingua estándar. A forma Soedade, supoño que por ser máis parecida, é maioritaria entre as galegas que foron bautizadas co nome castelán Soledad e queren galeguizalo.
Soio, usado como adverbio equivalente a soamente, foi unha forma moi usada na literatura desde os finais do século XIX. Responde á plasmación escrita da pronuncia con iode antihiático dun medieval soo. Este iode mantense vivo na pronuncia en moitos lugares e en moitas formas. Por exemplo, no sur da provincia de Ourense as formas dígoo ou cómproo pronúnciase díghoio ou cómproio. A lingua estándar non acepta soio nin soo senón só (Traio só viño e castañas). Só tamén leva til cando se refire ao adxectivo (Mariano estaba só), por considerar que as dúas formas levan o aberto e precisar un til diacrítico a respecto da forma so, adverbio que significa debaixo de (As cavacas gardámolas so o canastro).
Dúbidas do galego 
“díghoio”… o guiño (non sei como se di esta palabra en galego) ao i epentético e, sobre todo, á gheada do interior (diferente á da costa) é de agradecer 😉
Graciñas polo comentario, Xabier. Guiño pódese traducir literalmente por chiscadela, tamén por aceno ou xesto. Apertas!