Babosa
En galego, babosa só existe como adxectivo: que segrega moita baba ou está envolta nela. Tamén, en sentido figurado, é un adxectivo despectivo que se refire a quen fala moito e sen sentido ou que di cousas que supoñen falta de educación e pouco respecto polos demais.
Para definir as especies de moluscos terrestres que se arrastran polo chan utilizando unha mucosa podemos utilizar varios termos. Unha das máis comúns é lesma. Na zona de Cequeliños dicimos lesmia, mellor dito lermia, que por alí o rotacismo fai furor. Noutros lugares utilizan limaco, limacha ou limáchega.
Si é correcto dicir ameixa babosa, xa que neste caso o termo é un adxectivo. Curiosamente, cando falemos deses animalechos invertebrados envoltos en babas podemos apoñerlles adxectivos tales como baballona ou baballosa.
E remato cun truco agrícola: se os vosos cultivos, por exemplo de leitugas, están ameazados por ataques de lesmas ou caracois –que non deixan de ser limachas acoirazadas– hai dúas maneiras de escorrentalas. Proba a colocar casca de ovo moída ao redor da horta ou enterra envases de plásticos cheos de cervexa. Ambas cousas estarrécenas.
Dúbidas do galego 
Eu déixoas caer, por se colan 🙂
Nos dicionarios aparece a palabra taller como correcta e poñen como exemplo o taller mecánico. En cambio, falan de obradoiro para referirse a un taller tradicional. Sempre quixen saber se realmente isto “sempre” foi así ou se foi unha asimilación da palabra en castelán para os casos de modernidade restrinxindo a enxebre para o tradicional-arcaico.
Tampouco teño claro se a miña veciña, de quen tanto aprendo, distingue entre lechugas (cómense en ensalada) e leitugas (malas herbas, Deus me libre de falarlle de plantalas) por influencia do castelán ou se realmente en galego existen as dúas palabras e distinguen a dúas plantas diferentes.
Por certo, a min gustábame máis cando tiñamos pRantas e non pLantas, pero…
Saúdos e parabéns de novo polo blog.
Vou facer un post de cada tema do que me falas. Así aclaramos varios aspectos interesantes da evolución sociolingüística de Galicia. Outravolta mil grazas por achegarte e deixar ideas
na miña aldea sempre lle chamaron “miligochas” (con gheada)
é no concello de Silleda.
Tomo nota. Hai que manter vivas esas formas dialectais, que son coma as especias dunha lingua: danlle sabor e fondo. Graciñas, Zeltia
Na miña zona dicimos limacha.