Cadal e caudal

Falo hoxe de dúas palabras que en galego son distintas pero que soen confundirse nunha soa por causa da influencia do castelán. O caudal refírese á cantidade de auga que ten un manancial ou o leito dun río. O cadal é a cantidade de diñeiro acumulada por alguén. A caixa onde se gardan eses cartos é unha caixa de cadais. A nosa lingua fixo evoluír de diferente xeito dúas palabras cuxa procedencia é idéntica, a palabra latina capitalem, que significaba principal. De feito, hoxe en día cadal é sinónima de capital.

Este texto foi publicado na sección ANT Lingua de A Nosa Terra Diario no 2011.

Cigalas, bogavantes e langostas

Desafortunadamente para vós, non invitamos a mariscada. E menos o fariamos con castelanismos. Ambas as palabras son incorrectas en galego pero teñen truco. A lagosta (non langosta) é un crustáceo pero o nome define moitas especies distintas que se caracterizan pola gran cabeza con antenas e as pinzas. Cando unha lagosta é pequena chámase lagostino e velaí o quid do asunto: a palabra lagostino designa tanto o crustáceo da especie nephrops norvegicus coma o penaus kerathurus. É dicir, para os que non son biólogos, nomea tanto a cigala castelá como o langostino de importación, de cor gris verdosa e que habita os mares do sur.

Crustáceos autóctonos son o camarón (moi bos –e caros– os do Salnés) e o lumbrigante. Bogavante é a tradución ao castelán do nome deste marisco, que tamén se coñece nalgúns outros lugares por cereixo. Coñecedes outros nomes ou historias curiosas dos crustáceos?

Este texto publicouse na sección ANT Lingua no 2010.